دیوار عظیم چین
دیوار عظیم چین
دیوار عظیم چین
تهیه کننده : مجید مکاری
منبع : راسخون
منبع : راسخون
در این میان و در دنیای كهن۷ اثر بزرگ در معماری و مجسمه سازی وجود داشته كه به جز یكی، دو اثر، بقیه در گذرگاه زمان از میان رفته است.
براساس نوشته های تاریخی، عجایب هفتگانه عبارت بودند از: آرامگاه موزله (یونان)، اهرام مصر، فانوس اسكندریه، مجسمه عظیم رودِس(یونان)، باغهای معلقه بابل، مجسمه الپ و معبد آرتیمس كه از این آثار تنها اهرام مصر بر جای مانده است.
اما اثر شگفت انگیز دیگری كه در عصر كنونی جزو عجایب هفتگانه از آن نام برده می شود، دیوار عظیم چین است.
یكی از عجایب هتفگانه جهان دیوار چین است. این بنا به واسطه طول، انبوه مصالح مورد استفاده و نوع معماری بكار گرفته شده در ساخت و عظمت، اهمیت ویژه ای یافته است. این دیوار در سراسر شمال چین از شرق به غرب در شاخه های مختلف كشیده شده است. طول تقریبی آن حدود۷ هزار و۳۰۰ كیلومتر است و تنها بنای ساخت بشر است كه از كره ما با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است. احتمال می رود ساخت دیوار چین۷۷۰ سال قبل از میلاد مسیح شروع شده و۱۳۶۶ سال بعد از میلاد به پایان رسیده باشد. در طول این مدت زمان بیش از۲۰ امپراطوری و حكومت كوچك و بزرگ در ساخت آن دخالت داشتند. میزان مصالح بكارگرفته شده در دیوار چین بقدری است كه می توان با چیدن آنها كنار یكدیگر۵ بار كره زمین را دور زد. ساخت این دیوار از »شان هایگوان« شروع شد و پس از عبور از دهها كوه، دشت، رودخانه و دره های مختلف از۵ ایالت و۲ منطقه حكومتی مستقل عبور كرده و در گانسو پایان یافت. متوسط عرض دیوار چین۶ متر وارتفاع آن۱۰ متر است و در برخی مكانها، پهنایش تا اندازه ایست كه۱۰ سرباز می توانند در كنار یكدیگر از آن عبور كنند.
در مورد مصالح مورد استفاده در ساخت این دیوار باید گفت كه در اوایل ساخت از مصالح ابتدایی مانند آجرهای گلی و خشت استفاده می شد ولی بعدها سنگ و مصالح بهتر نیز برای تكمیل آن بكار گرفته شد. در حال حاضر بسیاری از بخشهای این دیوار كه از مصالح ابتدایی ساخته شده بود تخریب شده است.
در زمانی كه سلاحهای جنگی، تنها شامل تیروكمان، شمشیر، سپر و نظایر آنها بود ساخت یك دیوار مرتفع، استراتژی بسیار خوبی برای جلوگیری از تجاوز دشمنان بشمار می رفت. این دیوار دارای برجهای نگهبانی و ارسال پیام، محل ذخیره اسلحه و آذوقه، پادگان، خندق، دروازهای عبور و امكانات دیگری بود كه از نقطه نظر نظامی دارای ارزش ویژه ای بوده است. این سیستم، حكومت مركزی را قادر می ساخت تا با تمامی بخشها و قسمتها به ویژه سطوح مختلف ارتش و بخشهای مهم و حیاتی به سهولت در تماس باشد و نیروهای تحت فرمان خود را به سرعت به نقاط مورد نظر اعزام كند.
هیچكس به درستی نمی داند كه نخستین سنگ بنای این دیوار دقیقاً در چه گذاشته آغاز شده است ولی بسیاری از مورخین و باستان شناسان بر این عقیده اند كه دیوار چین حدود۷۷۰ سال قبل از میلاد در زمان امپراطور زوهو در مقیاس كوچكتر و به عنوان یك دیواره محافظ در مقابل تجاوز قبایل شمالی بر پا شده است. بخش ساخته شده دیوار چین در ایالت »چو« و به دنبال آن در »كوی« به طول۶۰۰ كیلومتر بوده و در مدت بیش از۳۰۰ سال ساخته شده است. معماری این بخش از دیوار بصورت حرف U بوده و به عنوان دیوار مربعی نامیده شده است. امروزه بقایای كمی از این دیوار كهن وجود دارد. این دیوار به دریای زرد چین منتهی می شد.(۴۷۶-۷۷۰ قبل از میلاد(
بین سالهای۲۲۱ تا۴۷۶ قبل از میلاد ایالات مقتدر در چین شامل كوین، كوی، چو، هان، یان و زاهو می شوند كه هر كدام برای محافظت از سرزمینشان به دور خود دیوار كشیدند. برای مثال در ابتدای شروع جنگهای بزرگ بین ایالات مختلف، ایالت كوین كه از نظر اقتصادی ضعیف و از نزاع داخلی و حملات مختلف در رنج بود. در زمان پادشاهی كوین لیگونگ و جیانگونگ ساخت دیوار از جنوب رودخانه زرد ادامه یافت. با قدرت گرفتن ایالات زاهو دیوار در دو قسمت ساخته شد. پادشاه زاهو فردی بسیار زیرك و عاقل بود و سعی در تبادل فرهنگهای كشورهای مختلف داشت. یكی از استراتژی های وی این بود كه فرهنگ هورافرا گرفت و با شناخت كامل از آن به پیكار با مردم آن سرزمین پرداخت. این قسمت دیوار اكنون در ناحیه درمانگولا قرار دارد. در این دوره هر یك از۷ ایالت مقتدر یاده شده دیوارهای متعددی را در سرزمین خود ساختند كه امروزه بقایای برخی از آنها وجود دارد.
بسیاری بر این عقیده اند كه دیوار بزرگ چین توسط امپراطوری كوین شیهانگ(۲۰۷-۲۲۱ قبل از میلاد) كه توانست پس از به قدرت رسیدن بر بیشتر ایالات چین تسلط یافته و آنها را یكپارچه كند ساخته شده است. به دستور امپراطوری بنام شی هوانگ دیوارهایی كه در گذشته در قسمتهای مختلف ساخته شده بود تكمیل و به یكدیگر متصل شدند.
شی هوانگ تصمیم داشت كه برای پایداری امپراطوری خود این دیوار را توسعه دهد. بدین ترتیب پروژه متصل ساختن دیوارهای گذشته آغاز و در سراسر شمال چین از مغولستان میانه به طول۵ هزار كیلومتر ادامه یافت. طراحی و معماری جدید توسط این امپراطوری توانست كشور چین را از گزند حملات قبایل شمالی حفظ كند. این دیوار به سه بخش شرقی، میانی و غربی تقسیم شد. قسمت شرقی و غربی تكمیل دیوارهای دوره اول و جنگهای هفت ایالت بود و فقط قسمت میانی در این دوره ساخته شد.
ادامه ساخت و تكمیل این دیوار در دورهای بعدی توسط امپراطوریهای هان(۲۰۶ قبل از میلاد تا۲۴ بعد از میلاد)، وی(۵۴۳-۳۸۶ بعد از میلاد(، كو(۵۷۷-۵۵۰ بعد از میلاد)، سوی(۶۱۸-۵۸۱ بعد از میلاد)، لیائو(۱۱۲۵-۹۱۶ بعد از میلاد)، جین(۱۲۳۴-۱۱۱۵ بعد از میلاد) تكمیل، تقویت و ادامه یافت.
با به قدرت رسیدن امپراطوری مینگ(۱۶۴۴-۱۳۶۸ بعد از میلاد) چهره این دیوار تغییر كرد. در دوران این حكومت به امپراطوران توصیه شده بود كه با افزایش بلندی دیوار، تقویت و ساخت برجهای نگهبانی، می توان از هر گونه تعرض و تجاوز قبایل متخاصم شمالی جلوگیری كرد. به دنبال اتخاذ این سیاست، بازسازی این دیوار شروع شد و تغییر آن بر مبنای دستور داده شده و به صورت یك پروژه عظیم درآمد. در این دوره نه تنها دیوارهای ساخت امپراطوری كوین بلند تر و مقاومتر شد بلكه برای تغییر آن روشهای مدرن مهندسی سازه و لجستیك بهره فراوان گرفته شد. در نتیجه این تلاشها و كاربرد مصالح جدیدی مانند سنگ برای رو كاری و ترمیم، چهره این دیوار به كلی عوض شد. در طول۲۰۰ سال قدرت این امپراطوری هیچگاه نقصانی در تكمیل این پروژه بوجود نیامد و كار ادامه یافت و در طول این مدت زمان، دیوار چین دارای حدود۱۸ برابر سازه نسبت به گذشته شد.
عظمت این دیوار نه تنها به واسطه بزرگی آن بلكه نیروی عظیم انسانی بكار گرفته شده در احداث آن است. میلیونها نفر برای ساخت این دیوار در دوران مختلف بكار گرفته شدند. این افراد شامل سربازان، زندانیان، اسرای جنگی، كارگران، كشاورزان و مردم عادی بودند. برای مثال در زمان امپراطوری »كوین« كه دیوارهای دوران اول به یكدیگر متصل شدند، ژنرال مینگ تیان از۳۰۰ هزار سرباز به مدت۱۰ سال برای ساخت بنا استفاده كرد. در زمان امپراطوری »كو« علاوه بر تعداد سربازان از۱/۸ میلیون نفر به صورت نیروی كار اجباری در ساخت۴۵۰ كیلومتر از دیوار استفاده شد. میلیونها نفر در اثر شرایط سخت كاری، فقر، گرسنگی، بیماری و حوادث گوناگون جان خود را از دست دادند، همچنین برای ساخت این دیوار بسیاری از خانواده ها از دیدن عزیزان خود برای تمام عمر محروم شدند.
امروزه جهان تغییر كرده است و هیچ دیواری نمی تواند به عنوان عامل بازدارنده بكار گرفته شود. دیوار بزرگ چین نیز از آن جمله است و دیگر نقش اولیه خود را از دست داده است. این اژدهای غول پیكر كه در مدت زمانی بیش از۲۵۰۰ سال به طول هزاران كیلومتر ساخته شده یكی از پربیننده ترین آثار باستانی جهان است و تمدن بزرگ كشور چین در كنار نام آن همیشه وجود دارد.
دیوار چین که یکی از هفت اعجاز جهان شمرده می‌شود، در جهان به لحاظ زمان ساخت طولانی‌ترین و بزرگترین مهندسی تدافعی نظامی در قدیم است. این دیوار در نقشه جغرافیایی چین ۷۰۰۰ کیلومتر امتداد یافته است. این اثر سال ۱۹۸۷ در "فهرست میراث جهانی " ثبت شد. تاریخ ساخت دیوار چین به قرن ۹ قبل از میلاد باز می‌گردد. حکومت وقت چین برای جلوگیری از حملات ملیت‌های شمالی، برجهای آتش برای خبر رسانی و یا قلعه‌های مرزی برای حصول اطلاعات دشمن را در ارتباط با دیوار و بر روی آن ایجاد کرد. در دوره حکمرانی سلسله‌های بهار وپاییز و کشورهای جنگجو ،میان دوک‌ها جنگ بر پا شد و کشورها با استفاده از کوه‌های مرزی به ساخت دیوار پرداختند تا سال ۲۲۱ قبل از میلاد ،امپراتور چین شی خوان پس از به وحدت رساندن چین، دیوارهای دوک‌ها را به هم متصل کرد که به صورت دیوار بزرگ در مرزهای شمالی بر روی کوه‌ها در آمد . او می‌خواست با این کار از حملات دشمن به مراتع شمالی جلوگیری کند. در این زمان طول دیوار چین به ۵۰۰۰ کیلومتر می‌رسید. در سلسله خان پس از سلسله چین طول دیوار به ۱۰ هزار کیلومتر رسید. در تاریخ دو هزار و اندی ساله چین، حکمرانان دوران مختلف به ساخت دیوار چین پرداختند . تا اینکه طول دیوار به ۵۰ هزار کیلومتر رسید. این میزان معادل گردش به دور کره زمین است. دیواری که اکنون مردم مشاهده می‌کنند، دیوار متعلق به سلسله مینگ (سال ۱۳۶۸ – سال ۱۶۴۴) است از غرب به دروازه "جایو گوان" در استان گان سو چین و از شر ق به ساحل رود یالو جیان در استان لیائو نینگ در شمال شرقی چین منتهی می‌شود و درمیان آن ۹ استان- شهر و ناحیه خود مختار به طول ۷۳۰۰ کیلومتر وجود دارد و مردم انرا دیوار طولانی می‌نامند. دیوار چین به عنوان پروژه تدافعی بر روی کوه‌ها ساخته می‌شد از بیابان‌ها مراتع و لجنزارها عبور می‌کرد. کارگران طبق عوارض زمینی ،ساختار متفاوتی برای ایجاد دیوار در نظر گرفتند که درایت و عقل نیاکان چین را نشان می‌دهد. دیوار بر مسیر کوه‌های پر فراز و نشیب امتداد یافته است . در بیرون دیوار پرتگاه های بلند دیده می‌شود. در واقع کوه و دیوار به یکدیگر پیوند خورده‌اند. لذا دشمن به هیچوجه قادر به نفوذ به این دیوار نبود . دیوار چین معمولا با آجرهای بزرگ و سنگ مستطیل ساخته شده و در وسط ان خاک و خرده سنگ ریخته شده و ارتفاع ان ۱۰ متر است در پهنای دیوار برای عبور چهار اسب کافی است و در یک ردیف عرض آن ۴ -۵ متر است تا در زمان انتقال غلات و سلاحها مشکلی ایجاد نشود . طرف درونی دیوار، نرده سنگی و در وجود دارد که به آسانی حرکت می کند . در فاصله معیینی سکوی دیواری ویا برج آتش برای خبررسانی ساخته شده است . سکوی دیواری برای ذخیره سلاحها و غلات و استراحت سربازان است و در جنگ مخفیگاه بوده است. هنگامی که دشمن دست به حمله می‌زد برجهای آتش روشن می‌کردند و سراسر کشور از حمله آگاه می‌شدند . اکنون مقاومت دیوار چین به عنوان یک مانع نظامی از بین رفته است. اما زیبایی معماری مخصوص آن دیدنی است . زیبایی دیوار چین پرابهت، و باعظمت است. از دور دیواری بلند و پر پیچ و خم بر روی کوه‌ها همانند اژدهایی در حال حرکت به چشم میخورد و صحنه‌ای شکوهمند ایجاد شده است. از نزدیک، دروازه‌های پر ابهت، دیوارها، سکوهای دیواری، برجهای دیده بانی، برجهای آتش هماهنگ با عوارض زمینی آکنده از دلربایی هنری است. دیوار چین دارای اهمیت تاریخی و فرهنگی و ارزش دیدنی است. چینی‌ها می‌گویند: " کسی که به دیوار چین صعود نکرده باشد، قهرمان نیست ".
گردشگران چینی و خارجی از پیمودن دیوار احساس افتخار می‌کنند. حتی سران بسیاری کشورهای خارجی نیز فرصت دیدار از این اثر بزرگ را از دست نمی‌دهند. برخی از بخشهای دیوار چین بخوبی حفظ شده است از جمله دیوار "بادلینگ" در نزدیکی بیجنیگ دیوار " سی ما تای"، دیوار "موتیان یو"، دروازه شان حای گوان در انتهای شرقی دیوار چین است که نخستین دروازه چین نامیده می‌شود و دروازه "جایوگوان" در انتهای غرب در گان سو ،این بخشها همچنین از مکان‌های بسیار مشهور و دیدنی دیوار است و گردشگران زیادی در تمام سال از آنها بازدید می‌کنند. دیوار چین تجسم درایت و رنج و زحمت میلیونها چینی در دوره باستان چین است. این اثر پس ازهزاران سال از بین نرفته و دارای دلربایی فناناپذیر و سمبل روحیه ملیت چین است. سال ۱۹۸۷ میلادی دیوار چین به عنوان "سمبل ملیت چین در فهرست میراث جهانی ثبت شد.
در مورد مصالح مورد استفاده در ساخت اين ديوار بايد گفت كه در اوايل ساخت از مصالح ابتدايي مانند آجرهاي گلي و خشت استفاده مي شد ولي بعدها سنگ و مصالح بهتر نيز براي تكميل آن بكار گرفته شد. در حال حاضر بسياري از بخشهاي اين ديوار كه از مصالح ابتدايي ساخته شده بود تخريب شده است.
در زماني كه سلاحهاي جنگي، تنها شامل تيروكمان، شمشير، سپر و نظاير آنها بود ساخت يك ديوار مرتفع، استراتژي بسيار خوبي براي جلوگيري از تجاوز دشمنان بشمار مي رفت. اين ديوار داراي برجهاي نگهباني و ارسال پيام، محل ذخيره اسلحه و آذوقه، پادگان، خندق، دروازهاي عبور و امكانات ديگري بود كه از نقطه نظر نظامي داراي ارزش ويژه اي بوده است. اين سيستم، حكومت مركزي را قادر مي ساخت تا با تمامي بخشها و قسمتها به ويژه سطوح مختلف ارتش و بخشهاي مهم و حياتي به سهولت در تماس باشد و نيروهاي تحت فرمان خود را به سرعت به نقاط مورد نظر اعزام كند.
هيچكس به درستي نمي داند كه نخستين سنگ بناي اين ديوار دقيقاً در چه گذاشته آغاز شده است ولي بسياري از مورخين و باستان شناسان بر اين عقيده اند كه ديوار چين حدود770 سال قبل از ميلاد در زمان امپراطور زوهو در مقياس كوچكتر و به عنوان يك ديواره محافظ در مقابل تجاوز قبايل شمالي بر پا شده است. بخش ساخته شده ديوار چين در ايالت »چو« و به دنبال آن در »كوي« به طول600 كيلومتر بوده و در مدت بيش از300 سال ساخته شده است. معماري اين بخش از ديوار بصورت حرف U بوده و به عنوان ديوار مربعي ناميده شده است. امروزه بقاياي كمي از اين ديوار كهن وجود دارد. اين ديوار به درياي زرد چين منتهي مي شد.(476-770 قبل از ميلاد).
بين سالهاي221 تا476 قبل از ميلاد ايالات مقتدر در چين شامل كوين، كوي، چو، هان، يان و زاهو مي شوند كه هر كدام براي محافظت از سرزمينشان به دور خود ديوار كشيدند. براي مثال در ابتداي شروع جنگهاي بزرگ بين ايالات مختلف، ايالت كوين كه از نظر اقتصادي ضعيف و از نزاع داخلي و حملات مختلف در رنج بود. در زمان پادشاهي كوين ليگونگ و جيانگونگ ساخت ديوار از جنوب رودخانه زرد ادامه يافت. با قدرت گرفتن ايالات زاهو ديوار در دو قسمت ساخته شد. پادشاه زاهو فردي بسيار زيرك و عاقل بود و سعي در تبادل فرهنگهاي كشورهاي مختلف داشت. يكي از استراتژي هاي وي اين بود كه فرهنگ هورافرا گرفت و با شناخت كامل از آن به پيكار با مردم آن سرزمين پرداخت. اين قسمت ديوار اكنون در ناحيه درمانگولا قرار دارد. در اين دوره هر يك از7 ايالت مقتدر ياده شده ديوارهاي متعددي را در سرزمين خود ساختند كه امروزه بقاياي برخي از آنها وجود دارد.
بسياري بر اين عقيده اند كه ديوار بزرگ چين توسط امپراطوري كوين شيهانگ(207-221 قبل از ميلاد) كه توانست پس از به قدرت رسيدن بر بيشتر ايالات چين تسلط يافته و آنها را يكپارچه كند ساخته شده است. به دستور امپراطوري بنام شي هوانگ ديوارهايي كه در گذشته در قسمتهاي مختلف ساخته شده بود تكميل و به يكديگر متصل شدند.
شي هوانگ تصميم داشت كه براي پايداري امپراطوري خود اين ديوار را توسعه دهد. بدين ترتيب پروژه متصل ساختن ديوارهاي گذشته آغاز و در سراسر شمال چين از مغولستان ميانه به طول5 هزار كيلومتر ادامه يافت. طراحي و معماري جديد توسط اين امپراطوري توانست كشور چين را از گزند حملات قبايل شمالي حفظ كند. اين ديوار به سه بخش شرقي، مياني و غربي تقسيم شد. قسمت شرقي و غربي تكميل ديوارهاي دوره اول و جنگهاي هفت ايالت بود و فقط قسمت مياني در اين دوره ساخته شد.
ادامه ساخت و تكميل اين ديوار در دورهاي بعدي توسط امپراطوريهاي هان(206 قبل از ميلاد تا24 بعد از ميلاد)، وي(543-386 بعد از ميلاد)، كو(577-550 بعد از ميلاد)، سوي(618-581 بعد از ميلاد)، ليائو(1125-916 بعد از ميلاد)، جين(1234-1115 بعد از ميلاد) تكميل، تقويت و ادامه يافت.
با به قدرت رسيدن امپراطوري مينگ(1644-1368 بعد از ميلاد) چهره اين ديوار تغيير كرد. در دوران اين حكومت به امپراطوران توصيه شده بود كه با افزايش بلندي ديوار، تقويت و ساخت برجهاي نگهباني، مي توان از هر گونه تعرض و تجاوز قبايل متخاصم شمالي جلوگيري كرد. به دنبال اتخاذ اين سياست، بازسازي اين ديوار شروع شد و تغيير آن بر مبناي دستور داده شده و به صورت يك پروژه عظيم درآمد. در اين دوره نه تنها ديوارهاي ساخت امپراطوري كوين بلند تر و مقاومتر شد بلكه براي تغيير آن روشهاي مدرن مهندسي سازه و لجستيك بهره فراوان گرفته شد. در نتيجه اين تلاشها و كاربرد مصالح جديدي مانند سنگ براي رو كاري و ترميم، چهره اين ديوار به كلي عوض شد. در طول200 سال قدرت اين امپراطوري هيچگاه نقصاني در تكميل اين پروژه بوجود نيامد و كار ادامه يافت و در طول اين مدت زمان، ديوار چين داراي حدود18 برابر سازه نسبت به گذشته شد.
عظمت اين ديوار نه تنها به واسطه بزرگي آن بلكه نيروي عظيم انساني بكار گرفته شده در احداث آن است. ميليونها نفر براي ساخت اين ديوار در دوران مختلف بكار گرفته شدند. اين افراد شامل سربازان، زندانيان، اسراي جنگي، كارگران، كشاورزان و مردم عادي بودند. براي مثال در زمان امپراطوري »كوين« كه ديوارهاي دوران اول به يكديگر متصل شدند، ژنرال مينگ تيان از300 هزار سرباز به مدت10 سال براي ساخت بنا استفاده كرد. در زمان امپراطوري »كو« علاوه بر تعداد سربازان از1/8 ميليون نفر به صورت نيروي كار اجباري در ساخت450 كيلومتر از ديوار استفاده شد. ميليونها نفر در اثر شرايط سخت كاري، فقر، گرسنگي، بيماري و حوادث گوناگون جان خود را از دست دادند، همچنين براي ساخت اين ديوار بسياري از خانواده ها از ديدن عزيزان خود براي تمام عمر محروم شدند.
این دیوار که در طول حکومت پادشاهان مختلف بارها تعمیر و بازسازی شده و گسترش یافته است، در حقیقت هنگامی که برای اولین بار بنا شد، به عنوان دژی مستحکم و مستقل به شمار میرفت و پس از آن در هنگام امپراطوری "کین" به دیوار عظیمی مبدل شد. امپراطور "کین شیهوانگ" پس از متحد شدن ایالات چین، تلاش کرد تا با مرتبط ساختن قسمت های این دیوار در قسمت های شمالی به یکدیگر، حملات لشگریان "هان" دا دور سازد. از آن پس، این دیوار بزرگ به عنوان بنای یادبود ملت چین در طول تلریخ، بر شمرده می شده است. دیدار و گشت و گذار از این دیوار ، همانند سفری به گذشته های تاریخ است. زیرا در هر قدمی که بر میدارید، با یکیاز شاهکارها و عجایب معماری روبرو می شوید.
اما يكی از نكات جالب توجه كه در ساخت اين ديوار وجود دارد، استفاده از آرد برنج در ساختار آجرهای آن است. به اين شكل كه معماران و طراحان ديوار چين برای آنکه به آجرهای ديوار استحكام بيشتری ببخشند، به تركيبات سازنده آن، آرد برنج نيز افزودند تا دوام و قدرت ديوار را افزايش دهند.
در قسمت های مختلف دیوار تفاوت نژادها و قوم های مختلف به نح بسیار چشمگیر و باور نکردنی، قابل مشاهده است. قسمت اعظم این دیوار که امروزه شاهد آن هستیم، در زمان امپراطوری "مینگ" ساخته شد. که از گذرگاه shanhaiguan در شرق چین شروع شده و تا گذرگاه jiayuguan در غرب ادامه دارد که در این میان از استان های Liaoning ، Hebei ، Beijing ، Tianjin ، Shanxi ، Inner Mongolia ، Ningxia ، Shaanxi و Gansu عبور می کند.
این دیوار مانند یک اژدهای عظیم، به طول 6700 کیلومتر از میان صحراها، چمنزارها، کوه ها و فلات ها، از غرب تا شرق کشور چین عبور کرده است. اين ديواردر حدود ۲۷۰۰ سال پيش ساخته شده است که در حال حاضر قسمت هایی از آن در حال تخریب است یا به کلی ناپدید شده است. ديوار چين تنها ساخته بشر است که اگر از جو زمين خارج شويم، ميتوانيم آنرا ببينيم. با این حال، این دیوارهنوز هم یکی از جاذبه های گردشگری در دنیا به شمار می رود که دارای معماری با شکوه و عظیمی است و از لحاظ تاریخی ارزش بسیاری دارد و با عظمتی كه دارد هزاران چشم را به خود خيره نگه می دارد.
“زمين از فضا بسيار زيبا بنظر مي رسيد، اما من ديوار بزرگمان را نديدم”، اين جملاتي بود كه لي وي پس از بازگشت خود از مدار زمين به روزنامه نگاران گفت.
چين بمدت چند دهه از اين ايده مفتخر بود كه ديوار بزرگ، تنها شيء ساخته دست انسان است كه براي فضانوردان از فضا قابل مشاهده مي باشد. پس از يافته هاي نا اميد كننده يانگ لي وي، پيشنهاد شده بود كه ديوار در شب چراغاني شود، بطوريكه بتواند در آينده از فضا ديده شود. برخي
نيز درخواست كرده بودند كه كتابهاي درسي مدارس بازبيني شده و يافته هاي لي وي در آنها اعمال گردد.
ليكن چنين پيشنهاداتي چندان ضروري نيستند، زيرا بر طبق گفته هاي فضانورد آمريكايي يوجين سرنان كه در طي بازديدي از سنگاپور براي خبرنگاران سخن مي گفت، در مدار زمين در ارتفاع 160 تا 320 كيلومتري ديوار بزرگ چين با چشم غير مسلح قابل مشاهده است.
در هنگام مسافرت لي وي در مدار زمين، شرايط جوي و يا نوري براي او مناسب نبود. اگر نور خورشيد با زاويه كم به ديوار بتابد، سايه ديوار چين قابل مشاهده خواهد بود.
اما آنچه براي چشم انسان قابل مشاهده نيست، براي ماهواره ها كاملاً ديدني است. دوربين با قدرت تفكيك بالاي ماهواره پروبا اين تصوير را از ارتفاع 600 كيلومتري زمين، از ديوار چين تهيه كرده است. دوربين اين ماهواره سياه و سفيد بوده و مجهز به يك تلسكوپ كوچك است. بنابراين قدرت تفكيك بسيار بالاتري از چشم انساني فراهم مي سازد.
براساس نوشته های تاریخی، عجایب هفتگانه عبارت بودند از: آرامگاه موزله (یونان)، اهرام مصر، فانوس اسكندریه، مجسمه عظیم رودِس(یونان)، باغهای معلقه بابل، مجسمه الپ و معبد آرتیمس كه از این آثار تنها اهرام مصر بر جای مانده است.
اما اثر شگفت انگیز دیگری كه در عصر كنونی جزو عجایب هفتگانه از آن نام برده می شود، دیوار عظیم چین است.
یكی از عجایب هتفگانه جهان دیوار چین است. این بنا به واسطه طول، انبوه مصالح مورد استفاده و نوع معماری بكار گرفته شده در ساخت و عظمت، اهمیت ویژه ای یافته است. این دیوار در سراسر شمال چین از شرق به غرب در شاخه های مختلف كشیده شده است. طول تقریبی آن حدود۷ هزار و۳۰۰ كیلومتر است و تنها بنای ساخت بشر است كه از كره ما با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است. احتمال می رود ساخت دیوار چین۷۷۰ سال قبل از میلاد مسیح شروع شده و۱۳۶۶ سال بعد از میلاد به پایان رسیده باشد. در طول این مدت زمان بیش از۲۰ امپراطوری و حكومت كوچك و بزرگ در ساخت آن دخالت داشتند. میزان مصالح بكارگرفته شده در دیوار چین بقدری است كه می توان با چیدن آنها كنار یكدیگر۵ بار كره زمین را دور زد. ساخت این دیوار از »شان هایگوان« شروع شد و پس از عبور از دهها كوه، دشت، رودخانه و دره های مختلف از۵ ایالت و۲ منطقه حكومتی مستقل عبور كرده و در گانسو پایان یافت. متوسط عرض دیوار چین۶ متر وارتفاع آن۱۰ متر است و در برخی مكانها، پهنایش تا اندازه ایست كه۱۰ سرباز می توانند در كنار یكدیگر از آن عبور كنند.
در مورد مصالح مورد استفاده در ساخت این دیوار باید گفت كه در اوایل ساخت از مصالح ابتدایی مانند آجرهای گلی و خشت استفاده می شد ولی بعدها سنگ و مصالح بهتر نیز برای تكمیل آن بكار گرفته شد. در حال حاضر بسیاری از بخشهای این دیوار كه از مصالح ابتدایی ساخته شده بود تخریب شده است.
در زمانی كه سلاحهای جنگی، تنها شامل تیروكمان، شمشیر، سپر و نظایر آنها بود ساخت یك دیوار مرتفع، استراتژی بسیار خوبی برای جلوگیری از تجاوز دشمنان بشمار می رفت. این دیوار دارای برجهای نگهبانی و ارسال پیام، محل ذخیره اسلحه و آذوقه، پادگان، خندق، دروازهای عبور و امكانات دیگری بود كه از نقطه نظر نظامی دارای ارزش ویژه ای بوده است. این سیستم، حكومت مركزی را قادر می ساخت تا با تمامی بخشها و قسمتها به ویژه سطوح مختلف ارتش و بخشهای مهم و حیاتی به سهولت در تماس باشد و نیروهای تحت فرمان خود را به سرعت به نقاط مورد نظر اعزام كند.
هیچكس به درستی نمی داند كه نخستین سنگ بنای این دیوار دقیقاً در چه گذاشته آغاز شده است ولی بسیاری از مورخین و باستان شناسان بر این عقیده اند كه دیوار چین حدود۷۷۰ سال قبل از میلاد در زمان امپراطور زوهو در مقیاس كوچكتر و به عنوان یك دیواره محافظ در مقابل تجاوز قبایل شمالی بر پا شده است. بخش ساخته شده دیوار چین در ایالت »چو« و به دنبال آن در »كوی« به طول۶۰۰ كیلومتر بوده و در مدت بیش از۳۰۰ سال ساخته شده است. معماری این بخش از دیوار بصورت حرف U بوده و به عنوان دیوار مربعی نامیده شده است. امروزه بقایای كمی از این دیوار كهن وجود دارد. این دیوار به دریای زرد چین منتهی می شد.(۴۷۶-۷۷۰ قبل از میلاد(
بین سالهای۲۲۱ تا۴۷۶ قبل از میلاد ایالات مقتدر در چین شامل كوین، كوی، چو، هان، یان و زاهو می شوند كه هر كدام برای محافظت از سرزمینشان به دور خود دیوار كشیدند. برای مثال در ابتدای شروع جنگهای بزرگ بین ایالات مختلف، ایالت كوین كه از نظر اقتصادی ضعیف و از نزاع داخلی و حملات مختلف در رنج بود. در زمان پادشاهی كوین لیگونگ و جیانگونگ ساخت دیوار از جنوب رودخانه زرد ادامه یافت. با قدرت گرفتن ایالات زاهو دیوار در دو قسمت ساخته شد. پادشاه زاهو فردی بسیار زیرك و عاقل بود و سعی در تبادل فرهنگهای كشورهای مختلف داشت. یكی از استراتژی های وی این بود كه فرهنگ هورافرا گرفت و با شناخت كامل از آن به پیكار با مردم آن سرزمین پرداخت. این قسمت دیوار اكنون در ناحیه درمانگولا قرار دارد. در این دوره هر یك از۷ ایالت مقتدر یاده شده دیوارهای متعددی را در سرزمین خود ساختند كه امروزه بقایای برخی از آنها وجود دارد.
بسیاری بر این عقیده اند كه دیوار بزرگ چین توسط امپراطوری كوین شیهانگ(۲۰۷-۲۲۱ قبل از میلاد) كه توانست پس از به قدرت رسیدن بر بیشتر ایالات چین تسلط یافته و آنها را یكپارچه كند ساخته شده است. به دستور امپراطوری بنام شی هوانگ دیوارهایی كه در گذشته در قسمتهای مختلف ساخته شده بود تكمیل و به یكدیگر متصل شدند.
شی هوانگ تصمیم داشت كه برای پایداری امپراطوری خود این دیوار را توسعه دهد. بدین ترتیب پروژه متصل ساختن دیوارهای گذشته آغاز و در سراسر شمال چین از مغولستان میانه به طول۵ هزار كیلومتر ادامه یافت. طراحی و معماری جدید توسط این امپراطوری توانست كشور چین را از گزند حملات قبایل شمالی حفظ كند. این دیوار به سه بخش شرقی، میانی و غربی تقسیم شد. قسمت شرقی و غربی تكمیل دیوارهای دوره اول و جنگهای هفت ایالت بود و فقط قسمت میانی در این دوره ساخته شد.
ادامه ساخت و تكمیل این دیوار در دورهای بعدی توسط امپراطوریهای هان(۲۰۶ قبل از میلاد تا۲۴ بعد از میلاد)، وی(۵۴۳-۳۸۶ بعد از میلاد(، كو(۵۷۷-۵۵۰ بعد از میلاد)، سوی(۶۱۸-۵۸۱ بعد از میلاد)، لیائو(۱۱۲۵-۹۱۶ بعد از میلاد)، جین(۱۲۳۴-۱۱۱۵ بعد از میلاد) تكمیل، تقویت و ادامه یافت.
با به قدرت رسیدن امپراطوری مینگ(۱۶۴۴-۱۳۶۸ بعد از میلاد) چهره این دیوار تغییر كرد. در دوران این حكومت به امپراطوران توصیه شده بود كه با افزایش بلندی دیوار، تقویت و ساخت برجهای نگهبانی، می توان از هر گونه تعرض و تجاوز قبایل متخاصم شمالی جلوگیری كرد. به دنبال اتخاذ این سیاست، بازسازی این دیوار شروع شد و تغییر آن بر مبنای دستور داده شده و به صورت یك پروژه عظیم درآمد. در این دوره نه تنها دیوارهای ساخت امپراطوری كوین بلند تر و مقاومتر شد بلكه برای تغییر آن روشهای مدرن مهندسی سازه و لجستیك بهره فراوان گرفته شد. در نتیجه این تلاشها و كاربرد مصالح جدیدی مانند سنگ برای رو كاری و ترمیم، چهره این دیوار به كلی عوض شد. در طول۲۰۰ سال قدرت این امپراطوری هیچگاه نقصانی در تكمیل این پروژه بوجود نیامد و كار ادامه یافت و در طول این مدت زمان، دیوار چین دارای حدود۱۸ برابر سازه نسبت به گذشته شد.
عظمت این دیوار نه تنها به واسطه بزرگی آن بلكه نیروی عظیم انسانی بكار گرفته شده در احداث آن است. میلیونها نفر برای ساخت این دیوار در دوران مختلف بكار گرفته شدند. این افراد شامل سربازان، زندانیان، اسرای جنگی، كارگران، كشاورزان و مردم عادی بودند. برای مثال در زمان امپراطوری »كوین« كه دیوارهای دوران اول به یكدیگر متصل شدند، ژنرال مینگ تیان از۳۰۰ هزار سرباز به مدت۱۰ سال برای ساخت بنا استفاده كرد. در زمان امپراطوری »كو« علاوه بر تعداد سربازان از۱/۸ میلیون نفر به صورت نیروی كار اجباری در ساخت۴۵۰ كیلومتر از دیوار استفاده شد. میلیونها نفر در اثر شرایط سخت كاری، فقر، گرسنگی، بیماری و حوادث گوناگون جان خود را از دست دادند، همچنین برای ساخت این دیوار بسیاری از خانواده ها از دیدن عزیزان خود برای تمام عمر محروم شدند.
امروزه جهان تغییر كرده است و هیچ دیواری نمی تواند به عنوان عامل بازدارنده بكار گرفته شود. دیوار بزرگ چین نیز از آن جمله است و دیگر نقش اولیه خود را از دست داده است. این اژدهای غول پیكر كه در مدت زمانی بیش از۲۵۰۰ سال به طول هزاران كیلومتر ساخته شده یكی از پربیننده ترین آثار باستانی جهان است و تمدن بزرگ كشور چین در كنار نام آن همیشه وجود دارد.
دیوار چین که یکی از هفت اعجاز جهان شمرده می‌شود، در جهان به لحاظ زمان ساخت طولانی‌ترین و بزرگترین مهندسی تدافعی نظامی در قدیم است. این دیوار در نقشه جغرافیایی چین ۷۰۰۰ کیلومتر امتداد یافته است. این اثر سال ۱۹۸۷ در "فهرست میراث جهانی " ثبت شد. تاریخ ساخت دیوار چین به قرن ۹ قبل از میلاد باز می‌گردد. حکومت وقت چین برای جلوگیری از حملات ملیت‌های شمالی، برجهای آتش برای خبر رسانی و یا قلعه‌های مرزی برای حصول اطلاعات دشمن را در ارتباط با دیوار و بر روی آن ایجاد کرد. در دوره حکمرانی سلسله‌های بهار وپاییز و کشورهای جنگجو ،میان دوک‌ها جنگ بر پا شد و کشورها با استفاده از کوه‌های مرزی به ساخت دیوار پرداختند تا سال ۲۲۱ قبل از میلاد ،امپراتور چین شی خوان پس از به وحدت رساندن چین، دیوارهای دوک‌ها را به هم متصل کرد که به صورت دیوار بزرگ در مرزهای شمالی بر روی کوه‌ها در آمد . او می‌خواست با این کار از حملات دشمن به مراتع شمالی جلوگیری کند. در این زمان طول دیوار چین به ۵۰۰۰ کیلومتر می‌رسید. در سلسله خان پس از سلسله چین طول دیوار به ۱۰ هزار کیلومتر رسید. در تاریخ دو هزار و اندی ساله چین، حکمرانان دوران مختلف به ساخت دیوار چین پرداختند . تا اینکه طول دیوار به ۵۰ هزار کیلومتر رسید. این میزان معادل گردش به دور کره زمین است. دیواری که اکنون مردم مشاهده می‌کنند، دیوار متعلق به سلسله مینگ (سال ۱۳۶۸ – سال ۱۶۴۴) است از غرب به دروازه "جایو گوان" در استان گان سو چین و از شر ق به ساحل رود یالو جیان در استان لیائو نینگ در شمال شرقی چین منتهی می‌شود و درمیان آن ۹ استان- شهر و ناحیه خود مختار به طول ۷۳۰۰ کیلومتر وجود دارد و مردم انرا دیوار طولانی می‌نامند. دیوار چین به عنوان پروژه تدافعی بر روی کوه‌ها ساخته می‌شد از بیابان‌ها مراتع و لجنزارها عبور می‌کرد. کارگران طبق عوارض زمینی ،ساختار متفاوتی برای ایجاد دیوار در نظر گرفتند که درایت و عقل نیاکان چین را نشان می‌دهد. دیوار بر مسیر کوه‌های پر فراز و نشیب امتداد یافته است . در بیرون دیوار پرتگاه های بلند دیده می‌شود. در واقع کوه و دیوار به یکدیگر پیوند خورده‌اند. لذا دشمن به هیچوجه قادر به نفوذ به این دیوار نبود . دیوار چین معمولا با آجرهای بزرگ و سنگ مستطیل ساخته شده و در وسط ان خاک و خرده سنگ ریخته شده و ارتفاع ان ۱۰ متر است در پهنای دیوار برای عبور چهار اسب کافی است و در یک ردیف عرض آن ۴ -۵ متر است تا در زمان انتقال غلات و سلاحها مشکلی ایجاد نشود . طرف درونی دیوار، نرده سنگی و در وجود دارد که به آسانی حرکت می کند . در فاصله معیینی سکوی دیواری ویا برج آتش برای خبررسانی ساخته شده است . سکوی دیواری برای ذخیره سلاحها و غلات و استراحت سربازان است و در جنگ مخفیگاه بوده است. هنگامی که دشمن دست به حمله می‌زد برجهای آتش روشن می‌کردند و سراسر کشور از حمله آگاه می‌شدند . اکنون مقاومت دیوار چین به عنوان یک مانع نظامی از بین رفته است. اما زیبایی معماری مخصوص آن دیدنی است . زیبایی دیوار چین پرابهت، و باعظمت است. از دور دیواری بلند و پر پیچ و خم بر روی کوه‌ها همانند اژدهایی در حال حرکت به چشم میخورد و صحنه‌ای شکوهمند ایجاد شده است. از نزدیک، دروازه‌های پر ابهت، دیوارها، سکوهای دیواری، برجهای دیده بانی، برجهای آتش هماهنگ با عوارض زمینی آکنده از دلربایی هنری است. دیوار چین دارای اهمیت تاریخی و فرهنگی و ارزش دیدنی است. چینی‌ها می‌گویند: " کسی که به دیوار چین صعود نکرده باشد، قهرمان نیست ".
گردشگران چینی و خارجی از پیمودن دیوار احساس افتخار می‌کنند. حتی سران بسیاری کشورهای خارجی نیز فرصت دیدار از این اثر بزرگ را از دست نمی‌دهند. برخی از بخشهای دیوار چین بخوبی حفظ شده است از جمله دیوار "بادلینگ" در نزدیکی بیجنیگ دیوار " سی ما تای"، دیوار "موتیان یو"، دروازه شان حای گوان در انتهای شرقی دیوار چین است که نخستین دروازه چین نامیده می‌شود و دروازه "جایوگوان" در انتهای غرب در گان سو ،این بخشها همچنین از مکان‌های بسیار مشهور و دیدنی دیوار است و گردشگران زیادی در تمام سال از آنها بازدید می‌کنند. دیوار چین تجسم درایت و رنج و زحمت میلیونها چینی در دوره باستان چین است. این اثر پس ازهزاران سال از بین نرفته و دارای دلربایی فناناپذیر و سمبل روحیه ملیت چین است. سال ۱۹۸۷ میلادی دیوار چین به عنوان "سمبل ملیت چین در فهرست میراث جهانی ثبت شد.
در مورد مصالح مورد استفاده در ساخت اين ديوار بايد گفت كه در اوايل ساخت از مصالح ابتدايي مانند آجرهاي گلي و خشت استفاده مي شد ولي بعدها سنگ و مصالح بهتر نيز براي تكميل آن بكار گرفته شد. در حال حاضر بسياري از بخشهاي اين ديوار كه از مصالح ابتدايي ساخته شده بود تخريب شده است.
در زماني كه سلاحهاي جنگي، تنها شامل تيروكمان، شمشير، سپر و نظاير آنها بود ساخت يك ديوار مرتفع، استراتژي بسيار خوبي براي جلوگيري از تجاوز دشمنان بشمار مي رفت. اين ديوار داراي برجهاي نگهباني و ارسال پيام، محل ذخيره اسلحه و آذوقه، پادگان، خندق، دروازهاي عبور و امكانات ديگري بود كه از نقطه نظر نظامي داراي ارزش ويژه اي بوده است. اين سيستم، حكومت مركزي را قادر مي ساخت تا با تمامي بخشها و قسمتها به ويژه سطوح مختلف ارتش و بخشهاي مهم و حياتي به سهولت در تماس باشد و نيروهاي تحت فرمان خود را به سرعت به نقاط مورد نظر اعزام كند.
هيچكس به درستي نمي داند كه نخستين سنگ بناي اين ديوار دقيقاً در چه گذاشته آغاز شده است ولي بسياري از مورخين و باستان شناسان بر اين عقيده اند كه ديوار چين حدود770 سال قبل از ميلاد در زمان امپراطور زوهو در مقياس كوچكتر و به عنوان يك ديواره محافظ در مقابل تجاوز قبايل شمالي بر پا شده است. بخش ساخته شده ديوار چين در ايالت »چو« و به دنبال آن در »كوي« به طول600 كيلومتر بوده و در مدت بيش از300 سال ساخته شده است. معماري اين بخش از ديوار بصورت حرف U بوده و به عنوان ديوار مربعي ناميده شده است. امروزه بقاياي كمي از اين ديوار كهن وجود دارد. اين ديوار به درياي زرد چين منتهي مي شد.(476-770 قبل از ميلاد).
بين سالهاي221 تا476 قبل از ميلاد ايالات مقتدر در چين شامل كوين، كوي، چو، هان، يان و زاهو مي شوند كه هر كدام براي محافظت از سرزمينشان به دور خود ديوار كشيدند. براي مثال در ابتداي شروع جنگهاي بزرگ بين ايالات مختلف، ايالت كوين كه از نظر اقتصادي ضعيف و از نزاع داخلي و حملات مختلف در رنج بود. در زمان پادشاهي كوين ليگونگ و جيانگونگ ساخت ديوار از جنوب رودخانه زرد ادامه يافت. با قدرت گرفتن ايالات زاهو ديوار در دو قسمت ساخته شد. پادشاه زاهو فردي بسيار زيرك و عاقل بود و سعي در تبادل فرهنگهاي كشورهاي مختلف داشت. يكي از استراتژي هاي وي اين بود كه فرهنگ هورافرا گرفت و با شناخت كامل از آن به پيكار با مردم آن سرزمين پرداخت. اين قسمت ديوار اكنون در ناحيه درمانگولا قرار دارد. در اين دوره هر يك از7 ايالت مقتدر ياده شده ديوارهاي متعددي را در سرزمين خود ساختند كه امروزه بقاياي برخي از آنها وجود دارد.
بسياري بر اين عقيده اند كه ديوار بزرگ چين توسط امپراطوري كوين شيهانگ(207-221 قبل از ميلاد) كه توانست پس از به قدرت رسيدن بر بيشتر ايالات چين تسلط يافته و آنها را يكپارچه كند ساخته شده است. به دستور امپراطوري بنام شي هوانگ ديوارهايي كه در گذشته در قسمتهاي مختلف ساخته شده بود تكميل و به يكديگر متصل شدند.
شي هوانگ تصميم داشت كه براي پايداري امپراطوري خود اين ديوار را توسعه دهد. بدين ترتيب پروژه متصل ساختن ديوارهاي گذشته آغاز و در سراسر شمال چين از مغولستان ميانه به طول5 هزار كيلومتر ادامه يافت. طراحي و معماري جديد توسط اين امپراطوري توانست كشور چين را از گزند حملات قبايل شمالي حفظ كند. اين ديوار به سه بخش شرقي، مياني و غربي تقسيم شد. قسمت شرقي و غربي تكميل ديوارهاي دوره اول و جنگهاي هفت ايالت بود و فقط قسمت مياني در اين دوره ساخته شد.
ادامه ساخت و تكميل اين ديوار در دورهاي بعدي توسط امپراطوريهاي هان(206 قبل از ميلاد تا24 بعد از ميلاد)، وي(543-386 بعد از ميلاد)، كو(577-550 بعد از ميلاد)، سوي(618-581 بعد از ميلاد)، ليائو(1125-916 بعد از ميلاد)، جين(1234-1115 بعد از ميلاد) تكميل، تقويت و ادامه يافت.
با به قدرت رسيدن امپراطوري مينگ(1644-1368 بعد از ميلاد) چهره اين ديوار تغيير كرد. در دوران اين حكومت به امپراطوران توصيه شده بود كه با افزايش بلندي ديوار، تقويت و ساخت برجهاي نگهباني، مي توان از هر گونه تعرض و تجاوز قبايل متخاصم شمالي جلوگيري كرد. به دنبال اتخاذ اين سياست، بازسازي اين ديوار شروع شد و تغيير آن بر مبناي دستور داده شده و به صورت يك پروژه عظيم درآمد. در اين دوره نه تنها ديوارهاي ساخت امپراطوري كوين بلند تر و مقاومتر شد بلكه براي تغيير آن روشهاي مدرن مهندسي سازه و لجستيك بهره فراوان گرفته شد. در نتيجه اين تلاشها و كاربرد مصالح جديدي مانند سنگ براي رو كاري و ترميم، چهره اين ديوار به كلي عوض شد. در طول200 سال قدرت اين امپراطوري هيچگاه نقصاني در تكميل اين پروژه بوجود نيامد و كار ادامه يافت و در طول اين مدت زمان، ديوار چين داراي حدود18 برابر سازه نسبت به گذشته شد.
عظمت اين ديوار نه تنها به واسطه بزرگي آن بلكه نيروي عظيم انساني بكار گرفته شده در احداث آن است. ميليونها نفر براي ساخت اين ديوار در دوران مختلف بكار گرفته شدند. اين افراد شامل سربازان، زندانيان، اسراي جنگي، كارگران، كشاورزان و مردم عادي بودند. براي مثال در زمان امپراطوري »كوين« كه ديوارهاي دوران اول به يكديگر متصل شدند، ژنرال مينگ تيان از300 هزار سرباز به مدت10 سال براي ساخت بنا استفاده كرد. در زمان امپراطوري »كو« علاوه بر تعداد سربازان از1/8 ميليون نفر به صورت نيروي كار اجباري در ساخت450 كيلومتر از ديوار استفاده شد. ميليونها نفر در اثر شرايط سخت كاري، فقر، گرسنگي، بيماري و حوادث گوناگون جان خود را از دست دادند، همچنين براي ساخت اين ديوار بسياري از خانواده ها از ديدن عزيزان خود براي تمام عمر محروم شدند.
پیشینه این دیوار :
این دیوار که در طول حکومت پادشاهان مختلف بارها تعمیر و بازسازی شده و گسترش یافته است، در حقیقت هنگامی که برای اولین بار بنا شد، به عنوان دژی مستحکم و مستقل به شمار میرفت و پس از آن در هنگام امپراطوری "کین" به دیوار عظیمی مبدل شد. امپراطور "کین شیهوانگ" پس از متحد شدن ایالات چین، تلاش کرد تا با مرتبط ساختن قسمت های این دیوار در قسمت های شمالی به یکدیگر، حملات لشگریان "هان" دا دور سازد. از آن پس، این دیوار بزرگ به عنوان بنای یادبود ملت چین در طول تلریخ، بر شمرده می شده است. دیدار و گشت و گذار از این دیوار ، همانند سفری به گذشته های تاریخ است. زیرا در هر قدمی که بر میدارید، با یکیاز شاهکارها و عجایب معماری روبرو می شوید.
معماری و ساختمان دیوار:
اما يكی از نكات جالب توجه كه در ساخت اين ديوار وجود دارد، استفاده از آرد برنج در ساختار آجرهای آن است. به اين شكل كه معماران و طراحان ديوار چين برای آنکه به آجرهای ديوار استحكام بيشتری ببخشند، به تركيبات سازنده آن، آرد برنج نيز افزودند تا دوام و قدرت ديوار را افزايش دهند.
در قسمت های مختلف دیوار تفاوت نژادها و قوم های مختلف به نح بسیار چشمگیر و باور نکردنی، قابل مشاهده است. قسمت اعظم این دیوار که امروزه شاهد آن هستیم، در زمان امپراطوری "مینگ" ساخته شد. که از گذرگاه shanhaiguan در شرق چین شروع شده و تا گذرگاه jiayuguan در غرب ادامه دارد که در این میان از استان های Liaoning ، Hebei ، Beijing ، Tianjin ، Shanxi ، Inner Mongolia ، Ningxia ، Shaanxi و Gansu عبور می کند.
نگهداری و محافظت از دیوار:
سابقه فرهنگی دیوار :
مسافرت در طول دیوار:
این دیوار مانند یک اژدهای عظیم، به طول 6700 کیلومتر از میان صحراها، چمنزارها، کوه ها و فلات ها، از غرب تا شرق کشور چین عبور کرده است. اين ديواردر حدود ۲۷۰۰ سال پيش ساخته شده است که در حال حاضر قسمت هایی از آن در حال تخریب است یا به کلی ناپدید شده است. ديوار چين تنها ساخته بشر است که اگر از جو زمين خارج شويم، ميتوانيم آنرا ببينيم. با این حال، این دیوارهنوز هم یکی از جاذبه های گردشگری در دنیا به شمار می رود که دارای معماری با شکوه و عظیمی است و از لحاظ تاریخی ارزش بسیاری دارد و با عظمتی كه دارد هزاران چشم را به خود خيره نگه می دارد.
آيا ديوار بزرگ چين از فضا ديده مي شود؟
“زمين از فضا بسيار زيبا بنظر مي رسيد، اما من ديوار بزرگمان را نديدم”، اين جملاتي بود كه لي وي پس از بازگشت خود از مدار زمين به روزنامه نگاران گفت.
چين بمدت چند دهه از اين ايده مفتخر بود كه ديوار بزرگ، تنها شيء ساخته دست انسان است كه براي فضانوردان از فضا قابل مشاهده مي باشد. پس از يافته هاي نا اميد كننده يانگ لي وي، پيشنهاد شده بود كه ديوار در شب چراغاني شود، بطوريكه بتواند در آينده از فضا ديده شود. برخي
نيز درخواست كرده بودند كه كتابهاي درسي مدارس بازبيني شده و يافته هاي لي وي در آنها اعمال گردد.
ليكن چنين پيشنهاداتي چندان ضروري نيستند، زيرا بر طبق گفته هاي فضانورد آمريكايي يوجين سرنان كه در طي بازديدي از سنگاپور براي خبرنگاران سخن مي گفت، در مدار زمين در ارتفاع 160 تا 320 كيلومتري ديوار بزرگ چين با چشم غير مسلح قابل مشاهده است.
در هنگام مسافرت لي وي در مدار زمين، شرايط جوي و يا نوري براي او مناسب نبود. اگر نور خورشيد با زاويه كم به ديوار بتابد، سايه ديوار چين قابل مشاهده خواهد بود.
اما آنچه براي چشم انسان قابل مشاهده نيست، براي ماهواره ها كاملاً ديدني است. دوربين با قدرت تفكيك بالاي ماهواره پروبا اين تصوير را از ارتفاع 600 كيلومتري زمين، از ديوار چين تهيه كرده است. دوربين اين ماهواره سياه و سفيد بوده و مجهز به يك تلسكوپ كوچك است. بنابراين قدرت تفكيك بسيار بالاتري از چشم انساني فراهم مي سازد.
منابع :
دیوار بزرگ چین http://www.onlinetravel.ir
دیوار چین http://forum.choogh.com
دیوار بزرگ چین http://aftab.ir
دیوار چین http://www.senmerv.com
دیوار چین http://iran-tourism.ir
آيا ديوار بزرگ چين از فضا ديده مي شود؟ http://www.tdins.org
دیوار چین http://aftab.ir
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}